طعم گیلاس (Taste of Cherry) ساخته‌ی سال ۱۳۷۶، یکی از برجسته‌ترین آثار سینمایی ایران و حتی جهان به شمار می‌رود. این فیلم به کارگردانی عباس کیارستمی، کاگردان شناخته‌شده و محبوب ایرانی، توانست جایزه‌ی نخل طلای جنشواره کن را در سال ۱۹۹۷ از آن خود کند. طعم گیلاس که یکی از آثار کلیدی موج نو سینمای ایران به شمار می‌رود، به خاطر سبک مینیمالیستی و موضوعات فلسفی عمیقش، تأثیر زیادی بر سینمای جهان گذاشته. اگر به دنبال تماشای فیلمی هستید که شما را به فکر وا دارد، و یا دوست دارید بیشتر با عباس کیارستمی آشنا شوید، تا پایان این پست با وینیل همراه باشید.
داستان فیلم طعم گیلاس
آقای بدیعی مردی میانسال است که قصد دارد، شب تمامی قرص‌های خوابش را مصرف کند و در قبری که برای خود کنده، بخوابد. او در حوالی تهران با ماشینش به دنبال فردی می‌گردد که فردا صبح رویش خاک بریزد و در این راه با آدم‌های متفاوتی هم صحبت می‌شود. از جمله این افراد یک سرباز، یک طلبه افغان و یک تاکسیدرمیست است که هر کدام به شیوه‌ای متفاوت به درخواست او پاسخ می‌دهند. سرانجام فیلم با پایانی مبهم و باز به پایان می‌رسد و سرنوشت آقای بدیعی را به دست بیننده می‌سپارد.
دیالوگ‌ها
دیالوگ‌های این فیلم، با وجود سادگی ظاهری، لایه‌های عمیقی از معنا را در خود جای داده‌اند. استفاده از دیالوگ‌های ساده و روزمره و در عین حال فلسفی به تماشاگر کمک می‌کند تا با شخصیت‌ها و داستان فیلم ارتباط برقرار کنند و ببینده را به فکر وا می‌دارد. این دیالوگ‌ها اغلب به تقابل دیدگاه‌های مختلف درباره زندگی و مرگ می‌پردازند. افرادی که آقای بدیعی با آن‌ها صحبت می‌کند، هر یک دیدگاه خاص خود را دارند که برگرفته از پیشینه‌ی فرهنگی، مذهبی و شخصی‌شان است. این تقابل دیدگاه‌ها عمق بیشتری به روایت فیلم می‌دهد. و این ویژگی‌هاست که طعم گیلاس به یک اثر سینمایی ارزشمند و تأمل‌برانگیز تبدیل کرده.
چرا فیلم طعم گیلاس را ببینیم؟
طعم گیلاس به دلیل سبک بصری و روایی خاصش، جایگاه ویژه‌ای در سینمای جهان دارد. کیارستمی با کارگردانی ماهرانه خود توانسته این فیلم را به یک تجربه سینمایی و هنری ارزشمند تبدیل کند. اگر به دنبال تجربه‌ای متفاوت از سینمای رایج هستید و یا دوست دارید با آثار عباس کیارستمی آشنا شوید، فیلم طعم گیلاس انتخابی مناسب برای شماست.