داستان عامه‌پسند (Pulp Fiction) فیلمی در ژانر جنایی و کمدی محصول سال ۱۹۹۴ است. این فیلم به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، یکی از بهترین فیلم‌های دهه‌ی ۱۹۹۰ و شاهکار این کارگردان به شمار می‌رود. داستان عامه‌پسند همچنین به خاطر ساختار غیرخطی، دیالوگ‌های طعنه‌آمیز، شوخ‌طبعی و کمدی‌سیاه خود مورد تحسین قرار گرفته است. اگر شما هم کنجکاوید بیشتر دربارهی این اثر سینمایی محبوب بدانید، تا پایان این پست با وینیل همراه باشید.
دربارهی داستان
داستان عامه‌پسند، روایتگر چهار داستان درهم‌تنیده از جنایت و خشونت در لس آنجلس کالیفرنیا است. فیلم با متنی از معانی کلمه‌ی pulp شروع می‌شود. در نگاه اول کلمه‌ی pulp به معنای ماده‌ای نرم و بی‌شکل است اما در معنای دوم آن می‌فهمیم که درواقع به نوشته‌های محبوب اما بی‌کیفیت و آبکی پالپ گفته می‌شود. انتخاب اسم پالپ فیکشن (Pulp Fiction) برای فیلم درواقع اشاره‌ای است به مجله‌های آبکی و رمان‌های جنایی که در اواسط قرن بیستم محبوب بودند.
فیلم در هفت بخش روایت می‌شود و در کل چهار داستان متفاوت را به تصویر می‌کشد. بخش اول در یک رستوران رخ می‌دهد و داستان پامکین و هانی‌بانی که قصد سرقت از رستوران را دارند از اینجا شروع می‌شود. در بخش دوم با دو آدمکش حرفه‌ای به نام وینسنت (با بازی جان تراولتا) و جولز (ساموئل ال. جکسون) آشنا می‌شویم که زیر دست کله‌گنده‌ای به اسم مارسلوس (وینگ ریمز) کار می‌کنند. به این ترتیب داستان وینسنت و جولز شروع می‌شود و سپس داستان بوچ (بروس ویلیس) و ساعت طلایی‌اش روایت می‌شود.
شیوه‌ی روایت تارانتینو
یکی از بارزترین ویژگی‌های روایت تارانتینو در داستان عامه‌پسند، غیرخطی بودن آن است. داستان به جای روایت به ترتیب وقوع حوادث، از طریق سکانس‌های مجزا و به شکلی غیرمرتب ارائه می‌شود. این امر مخاطب را به چالش می‌کشد و او را ترغیب می‌کند تا با کنار هم قرار دادن قطعات پازل، داستان را درک کند.
شاید در نگاه اول هر داستان مجزای داستان دیگر به نظر برسد اما یک ریسمان نامرئی در انتها تمامی داستان‌ها را به هم مربوط می‌کند. در واقع در انتهای فیلم متوجه می‌شویم که هر یک از این داستان‌ها در اصل یک داستان واحد را از زوایای متفاوت بیان می‌کنند.
سکانسی از فیلم
چرا داستان عامه‌پسند را ببینیم؟
تارانتینو به خاطر دیالوگ‌های طعنه‌آمیز و پرکنایه‌اش معروف است. دیالوگ‌های داستان عامه‌پسند نیز از این قاعده مستثنی نیستند و پر از لحظات طنز و سرگرم‌کننده هستند. همچنین شخصیت‌های به یادماندنی و غیرخطی بودن روایت داستان به جذابیت این فیلم افزوده و تماشاگر را تا انتها مجذوب خود می‌کند.
داستان عامه‌پسند همچنین توانست در زمان اکران توجه بسیاری از منتقدان را به خود جلب کند. این فیلم برنده نخل طلای جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۹۴ شد و همچنین نامزد هفت جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد.
تماشای این فیلم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟
این فیلم با ترکیبی از ژانر جنایی و کمدی‌سیاه یک تجربه سینمایی متفاوت و جالب را برای شما رقم می‌زند. اگر به دنبال تماشای فیلمی سرگرم‌کننده هستید که در عین داستان جنایی خود شما را برای لحظاتی بخنداند، عامه‌پسند انتخابی عالی برای شما خواهد بود.