جزیره شاتر فیلمی معمایی و روانشناختی به کارگردانی مارتین اسکورسیزی و بازی لئونارد دیکاپریو است که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد. لایاتا کالوگریدیس فیلمنامه جزیره شاتر را از روی رمانی با همین نام به قلم دنیس لهان نوشته است. اسکورسیزی باری دیگر توانسته با بازی دیکاپریو اثری خارقالعاده خلق کند. در ثانیه به ثانیه فیلم نکتهای نهفته وجود دارد. سرنخهایی پنهان در دیالوگها، نوع چیدمان صحنه، و حتی موسیقی که پخش میشود وجود دارند که نشان از تبحر کارگردان و انتخابهای ماهرانهاش میدهند.
این فیلم با رگههایی از وحشت به عنوان یک فیلم نئو-نوآر و ترسناک روانشناختی نیز شناخته میشود. از همان صحنههای ابتدایی میتوان فضای دلهرهآور داستان را تشخیص داد. همچنین با توجه به ریزنکتهها میتوان دریافت که یک جای کار این داستان میلنگد.
درباره داستان
داستان با ورود تدی دنیلز (دیکاپریو) و همکار جدیدش چاک ایول (مارک رافالو) با کشتی به جزیرهای مرموز شروع میشود. تدی و چاک به عنوان دو مارشال ایالات متحده برای بررسی پرونده یک بیمار روانی وارد تیمارستان رمزآلود این جزیره میشوند. در این تیمارستان خطرناکترین بیماران روانی نگهداری میشوند و تحت نظر رئیس تیمارستان دکتر جان کاولی هستند. تدی در جست و جوی شواهد برای حل پرونده بیمار روانی فراری متوجه نشانههایی عجیبغریب در این جزیره میشود و در دام یک توهم یا شاید یک بازی در واقعیت اسیر میشود و در مییابد هیچ راه برگشتی ندارد.
دیالوگی از فیلم
مردم بهت میگن دیوونه و سعی نکن باهاشون مخالفت کنی و فقط چیزی که میگن رو تایید کن. از زمانی که برچسب دیوونگی بهت زدن مهم نیست که چیکار میکنی چون هر کاری انجام بدی دیوونگی محسوب میشه.
چرا جزیره شاتر را ببینیم؟
این فیلم از آن دسته فیلمهایی است که بیننده خود را به بازی میگیرد و در انتها او را در پایانی مبهم رها میکند. جزیره شاتر نه تنها در طول روند ماجرا بیننده را درگیر خود میکند، بلکه پس از تماشای آن نیز تا مدتی درگیر آن میشوید و در جست و جوی حقیقت گم میشوید. همین ابهام و معماهای حل نشده، داستان را بسیار گیرا کرده و به جذابیت آن افزوده است.
جزیره شاتر را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم؟
این فیلم جذاب پیشنهادی برای همگان است. به خصوص اگر به فیلمهایی از دسته روانشناختی، معمایی، ترسناک، جنایی، نئو-نوآر و… علاقهمند هستید به هیچ عنوان این فیلم فوقالعاده را از دست ندهید.